Άρθρο Π. Δέγλερη στο ένθετο περιοδικό «Εν πλώ» της εφημερίδας «ΤΑ ΝΕΑ» (20.5.2010) για όσα συμβαίνουν στο πρώην Υπουργείο Εμπορικής Ναυτιλίας.

Σε μια περίεργη ιστορικά και χρονικά συγκυρία όπως η τωρινή - της πρωτοφανούς οικονομικής κρίσης που πλήττει τη χώρα μας – εκδηλώθηκε και μάλλον δεν έχει ολοκληρωθεί ακόμα η πρόσφατη νομοθετική πρωτοβουλία της Κυβέρνησης για την νέα μορφή του Διοικητικού φορέα της Ναυτιλίας, με τη σύσταση του Υπουργείου Οικονομίας, Ανταγωνιστικότητας και Ναυτιλίας και την μεταφορά αρμοδιοτήτων (των περισσοτέρων;) στο Υπουργείο Προστασίας του Πολίτη, καθώς και στο Υπουργείο Υποδομών, Μεταφορών και Δικτύων.

Αυτή η νομοθετική πρωτοβουλία, που δεν έχει ολοκληρωθεί ακόμα γιατί αναμένεται η δημοσιοποίηση σε Φ.Ε.Κ. του νέου ! Προεδρικού Διατάγματος, που θα επιλύσει κάποια δυσερμήνευτα νομικά θέματα που έθεσαν τα δύο προηγούμενα Προεδρικά Διατάγματα, έφερε στο προσκήνιο του δημόσιου διαλόγου θέματα και αναγκαιότητες σχετικά με ένα σύγχρονο διοικητικό φορέα για την Ναυτιλία, έθεσε εκ νέου θέματα διοίκησης της εμπορικής ναυτιλίας, χάραξης ναυτιλιακής πολιτικής, στελέχωσης και βέβαια τα της λειτουργίας ενός σύγχρονου Αρχηγείου Λιμενικού Σώματος (που περιέργως τόσα χρόνια δεν είχε συσταθεί).

Οι πραγματικές αυτές ανάγκες δημοσιοποιήθηκαν «αιφνίδια» μέσα από άσκηση πιέσεων, διαμαρτυριών, παρεμβάσεων, εκατέρωθεν προτροπών για συνέχιση, αντίθετων προτροπών για άμεσες αλλαγές, πολιτικών αναλύσεων για επιστροφή στο προηγούμενο καθεστώς και όλα μαζί ανάδειξαν την ουσιαστική ανάγκη για ένα νέο, σύγχρονο, διοικητικό φορέα που θα μπορεί να υποστηρίξει την ελληνική εμπορική ναυτιλία και στον επόμενο αιώνα.

Οι ανάγκες αυτές μέσα από τη χρονική πίεση των εξελίξεων, αντί να αποτελέσουν πεδίο γόνιμου διαλόγου, έγιναν - όπως συνήθως γίνεται στην Ελλάδα - πεδίο αντιπαράθεσης, αντεγκλήσεων σε προσωπικό επίπεδο εμπλέκοντας πρόσωπα, πολιτικές - πολιτικούς υπαλλήλους ή Λιμενικούς Αξιωματικούς, παράγοντες της Ναυτιλίας, πλοιοκτήτες, παρά την σαφή και χαμηλών τόνων θέση της Ένωσης Ελλήνων Εφοπλιστών και την «περίεργη» σιωπή πολλών ναυτεργατικών σωματείων.

Έντονες οι αντιδράσεις ιδιαίτερα από τους υπαλλήλους των ασφαλιστικών οργανισμών με κορύφωση τις διαμαρτυρίες τους στον Υπουργό Μπαμπούκη, με την ταυτόχρονη όμως αποκάλυψη ! της διγλωσσίας πολλών πολιτικών στελεχών - όλων των κομμάτων - που φάνηκε ότι «χαϊδεύουν αυτιά» και των δύο πλευρών.

Για να σχεδιάσουμε όμως ναυτιλιακή πολιτική πρέπει να ξαναδούμε και αναμφίβολα τα θέματα του διοικητικού φορέα. Για να σχεδιάσουμε στελέχωση της ναυτιλίας πρέπει να ξαναδούμε τις ανάγκες ενός μακρόχρονου σχεδιασμού, γιατί η πραγματική ανάγκη για δημόσιο διάλογο δεν καλύφθηκε.

Τα ζητήματα για επίλυση πολλά. Επιλέγω για να καταδείξω την άμεση ανάγκη ενός δημόσιου διαλόγου - μίας ουσιαστικής διαβούλευσης για την ναυτιλιακή εκπαίδευση, για εξειδικευμένα στελέχη υψηλής ειδίκευσης για τις αυριανές ανάγκες της ναυτιλίας με όλες τις ποιοτικές παραμέτρους για πληρώματα που θα γνωρίζουν από διαχείριση κινδύνου και διαδικασίες διερεύνησης περιστατικών ή ατυχημάτων μέχρι ανάλυση ασφάλειας και ειδικά νομικά θέματα σύγχρονης πειρατείας.

Ενδεικτικά αναφέρθηκα στα θέματα της ναυτικής εκπαίδευσης, γιατί θεωρώ ότι η ναυτική εκπαίδευση η οποία τα τελευταία τριάντα χρόνια συνεχώς «εκσυγχρονίζεται» έχει να επιδείξει επιεικώς πενιχρά αποτελέσματα, ενώ στη σημαντικότερη ναυτιλία στον κόσμο, όπως η ναυτιλία των ελλήνων αναζητείται ακόμη η έννοια του ναυτιλιακού πανεπιστημίου της.

Με αφορμή λοιπόν την αναμονή του νέου Προεδρικού Διατάγματος – μιας και κατάντησε να θεωρείται σύντομο ανέκδοτο στην ναυτιλιακή κοινότητα του Πειραιά η αναζήτηση του νέου μοντέλου φορέα διοίκησης ναυτιλίας - αυτή η πρόθεση θεσμικής αλλαγής ίσως να είναι η αφορμή για τους πολιτικούς εκπροσώπους της πόλης του Πειραιά, για όλους τους συμμετέχοντες στην ναυτιλιακή κοινότητα να καταθέσουν σε δημόσια διαβούλευση γραπτές δεσμευτικές προτάσεις με πιεστικές απαντήσεις για όλους τους βασικούς τομείς του διοικητικού φορέα, της εκπαίδευσης, της σύγχρονης ποιοτικής ναυτιλίας, της θαλάσσιας ρύπανσης, της προστασίας των ακτών ή και θαλάσσιου χώρου κ.ά..

Ίσως και η αναμενόμενη ίδρυση (;) του Αρχηγείου του Λιμενικού Σώματος να είναι επίσης μια εξαιρετική αφορμή δημοσίου διαλόγου, για το ρόλο του και τις αρμοδιότητές του Λ.Σ.

Εν αναμονή λοιπόν του νέου (νέων) Π.Δ.! ή ίσως και του Νόμου για την ανασύσταση του Υπουργείου Εμπορικής Ναυτιλίας.